Polska Koalicja Pacjentów Onkologicznych

Nazywam się Agnieszka Wirtek, mam 42 lata i od pięciu lat choruję na nowotwór złośliwy, niestety ten najgorszy rodzaj. Obecnie lecze się w Niemczech, ponieważ w Polsce odmówili mi pomocy. Przyjechałam na planowaną operację piersi, niestety w międzyczasie nastąpił całkowity niedowład nóg trzy dni później musiałam przejść operację kręgosłupa. Operacja piersi została wyceniona na 13 000 euro i taki przelew musiałam zrobić. Kosztów kolejnej operacji nie znam, lekarz podjął o niej decyzję z dnia na dzień i nie było czasu na wyceny i kosztorysy.

Z moim zdrowiem sprawy trochę się komplikują, lekarze oceniają stan jako bardzo ciężki. Ja jednak walczę i będę walczyć do końca. Mam dla kogo żyć, za dwa tygodnie ślub mojej córki, a ja prawdopodobnie nie będę mogła jechać. Bardzo to smutne ale cóż wszystko w rękach Boga.

Dziękuję wszystkim za pomoc i wspracie.

Agata Kościkiewicz 40 lat. Najtrudniejsza nie jest sama operacja ale odbiór wyniku histopatologicznego. W moim przypadku okazało się że to wyjątkowo rzadki i wyjątkowo złośliwy nowotwór naczyń krwionośnych hemangiopericytoma G lll, potocznie zwanym obłoniakiem typu 3. Lekarze twierdzą że z chłopakiem trzeba się zakumplować bo wraca jak bumerang. Wiec po kilku nieprzespanych i przepłakanych nocach postanowiłam przejąć kontrolę, zrobię wszytko żeby być przygotowana jak najlepiej na jego powrót i stanąć z podniesiona głową do kolejnej walki. Bo mam dla kogo, jestem przecież mamą dwóch pięknych nastolatków dla których muszę być.

Mam na imię Dorota i od ponad 17 lat zmagam się z nowotworem jelita grubego. Po usłyszeniu diagnozy nowotwór złośliwy, nie od razu w nią uwierzyłam, mimo że 4 lata wcześniej, w 1995 roku, mój ukochany tata zmarł na raka jelita grubego w wieku 61 lat. Już wtedy powinna zapalić się w mojej głowie czerwona lampka i może zapaliła się, ale kto z nas myśli o takich rzeczach mając trzydzieści kilka lat?